Wstęp do programowania w C++

Pewnego pięknego, słonecznego dnia grupa przyjaciół z niecierpliwością oczekiwała na początek kolejnego wspaniałego meczu w wykonaniu naszej piłkarskiej reprezentacji. Popijali Coca-Colę, opowiadali dowcipy, postanowili również coś zjeść. Jak przystało na prawdziwych informatyków zamówili pizzę. Dostawca przyjechał na czas, mecz właśnie się zaczynał, wszystko przebiegało bez problemów - do czasu gdy otworzyli karton. Oczom naszych bohaterów ukazał się przerażający widok - pizza nie była pokrojona! Co tu teraz począć? Po długim namyśle ustalili niezwykle przebiegły plan działania. Na ulotce z pizzerii znaleźli wielkość boku kwadratowego kartonu, zauważyli również, że pizza styka się z każdym jego brzegiem. Mając te informacje nie pozostało nic innego jak tylko ją pokroić. Każde wykonane cięcie powinno stanowić średnicę pizzy.

Wejście

W pierwszej linii wejścia znajduje się jedna liczba naturalna Z (1 ≤ Z ≤ 10⁵) określająca ilość zestawów danych. W kolejnych liniach znajdują się zestawy danych.

W pierwszej i jedynej linii każdego zestawu danych znajdują się dwie liczby całkowite d, n (10 ≤ d ≤ 10⁸; 3 ≤ n ≤ 10⁶) opisujące odpowiednio długość boku kartonu od pizzy w centymetrach oraz ilość osób chętnych do jedzenia.

Wyjście

Dla każdego zestawu danych należy w osobnej linii wypisać dwie liczby określające odpowiednio co ile centymetrów należy przeciąć pizzę i ile takich cięć należy wykonać aby każdy otrzymał tyle samo pizzy, a kawałki były możliwie jak największe. W związku z tym, że nasi bohaterowie nie lubią marnować pieniędzy cała pizza musi zostać zjedzona. Pierwsza z liczb powinna zostać wypisana z dokładnością do trzech cyfr po przecinku.

Przykład

Wejście:

1
10 4

Wyjście:

7.854 2

W językach, w których nie jest zdefiniowana stała π jako jej wartość należy przyjąć wynik funkcji cyklometrycznej arcus cosinus dla parametru -1. Przykład dla C++: const double pi = acos(-1.0); Funkcja acos zdefiniowana jest w pliku nagłówkowym cmath (math.h dla C).