Wstęp do programowania w C++

Curling v2

Pewnego dnia Jasiowi bardzo się nudziło i postanowił pooglądać TV. Po żmudnej wędrówce po kanałach napotkał transmisję zawodów gry w Curling. Jasiu zaciekawiony nowo poznaną dyscypliną sportową postanowił zagrać ze znajomymi w grę o podobnych zasadach.

Zasady gry:

- W grze biorą udział dwie drużyny.

- Każda drużyna ma do dyspozycji tyle samo kamieni.

- Grę zawsze zaczyna drużyna czerwona.

- Ruchy odbywają się na przemian.

- Rozgrywana będzie zawsze dokładnie jedna runda, która kończy się wraz z wyrzuconym ostatnim kamieniem  drużyny żółtej.

- Drużyna przed wykonanym rzutem ma wybór z którego miejsca (p) o współrzędnych (p,-11), gdzie (-2<=p<=2), 

   będzie rzucać swój kamień. 

- Wyrzucony kamień z miejsca p może trafić w sektor osi OX z przedziału [5*p-5,5*p+5]

- Przed rzutem drużyna podaje w które miejsce chce oddać swój rzut.

- W przypadku, gdy cel nie zawiera się w możliwym sektorze drużyna traci swój rzut.

- Zakłada się, że przynajmniej jeden kamień trafi w dom, który jest kołem o równaniu x^²+y^²=100. 

- Zwycięża ta drużyna, która umieści swój kamień bliżej środka koła.

- W przypadku remisu żadna z drużyn nie jest zwycięzcą.

- W przypadku gdy wyrzucony kamień na swojej drodze do celu napotyka inny kamień dochodzi do zderzenia.

- Podczas zderzenia kamień uderzający zatrzymuje się na pozycji  uderzanego. Natomiast uderzany przeskakuje w zależności od miejsca (p) uderzającego zawsze o 1 jednostkę na osi OY do przodu oraz o +|p| jednostek na OX, jeśli współrzędna x osiągnięta w momencie zderzenia jest większa od miejsca wyrzutu lub o -|p| w zdarzeniu przeciwnym. 

- Zakłada się, że występują tylko zderzenia centralne, a każde uderzenie z p równego 0 jest poprawnie rozpatrzone według powyższych reguł. 

- W przypadku napotkania innego kamienia przez uderzony już wcześniej kamień stosuje się przeskok analogiczny do wyżej opisanych reguł za wyjątkiem (p), które zawsze pochodzi od rzutu wywołującego ciąg zderzeń.

Wejście:

W pierwszym wierszu znajduje się mała liczba nieparzysta k oznaczająca ilość wyrzuconych kamieni . 

W kolejnych k wierszach znajdują się 3 liczby x,y,p. Pierwsza i druga oznacza współrzędne celu kamienia podane przez drużynę i miejsce p, z którego został kamień wyrzucony. |X|<16,(-10<=Y<=16).

W kolejnym wierszu znajduje się liczba t  określająca liczbę zapytań. (1<=t<=10^{^6})

W następnych t wierszach znajdują się 3 liczby x,y,p oznaczające pierwszą i drugą współrzędną będącą celem ostatniego kamienia drużyny żółtej i miejsce, z którego drużyna rzuca swój ostatni kamień. 

Wyjście:

Odpowiedź „TAK”, jeżeli wygra drużyna żółta, w przeciwnym wypadku „NIE”. Dodatkowo, jeśli „TAK”, należy podać ilość punktów w nawiasie kwadratowym, które definiowane są jako 1 punkt za każdy kamień zwycięskiej drużyny leżący bliżej od najbliżej położonego względem środka koła kamienia drużyny przeciwnej.

Przykład:

Wejście:
5
-2 0 0
-1 0 -1
0 -7 1
-1 -3 1
-1 -3 1
3
0 0 0
0 0 1
0 0 2

Wyjście:
TAK [1]
TAK [2]
TAK [1]

Wytłumaczenie przeskoków dla kamyka na  (-5.0):

a) Uderzonego przez inny kamyk z p=0.   (-5.0)->(-5.1)

b) Uderzonego przez inny kamyk z p=-2.   (-5.0)->(-7.1)

c) Uderzonego przez inny kamyk z p=1.   Rzut niemożliwy 

Wytłumaczenie przykładu:

Sytuacja przed zapytaniami:

Sytuacja po zapytaniu pierwszym:

Sytuacja po zapytaniu drugim:

Sytuacja po zapytaniu trzecim:

Wykonanie rzutu z p=2 na pozycję (0,0) jest niemożliwe.