Wstęp do programowania w C++

Na pierwszych zajęciach z analizy funkcjonalnej, profesor Algobit przedstawił swoim studentom definicję wartości bezwzględnej. Na sali wykładowej zrobiło się głośno, ponieważ każdy znał tą definicję. Wykładowca uśmiechnął się i jako ćwiczenie poprosił studentów o podanie liczby rozwiązań poniższego układu w zależności od stałej m.

No cóż, nie było już tak wesoło, studenci mimo ogromnych wysiłków nie mogli sobie poradzić z tym twardym orzechem do zgryzienia. Profesor oczywiście podał szybki sposób na określenie prawidłowej odpowiedzi. A jaki jest twój sposób na to zadanie? 

Wejście

W pierwszym wierszu jedna liczba n określająca poziom zagnieżdżenia wartości bezwzględnej (n ∈ [1..1000]).

W drugim wierszu n liczb całkowitych reprezentujących kolejne wyrazy ciągu a₁, a₂, ..., a_n. Każda z tych liczb mieści się w przedziale [-1000...1000].

W trzecim wierszu jedna liczba q określająca liczbę zapytań (q ≤ 10⁶)

Każde zapytanie składa się z jednej całkowitej liczby m oraz m ∈ [-10⁶... 10⁶].

Uwaga!!! Algorytm wzorcowy oparty jest na wczytywaniu scanf 'em w C++.

Wyjście

Dla każdego zapytania jedna liczba określająca liczbę rozwiązań powyższego układu.

Przykład

Wejście:
3
-3 -2 -1
5
-5
5
1
0
-1
Wyjście:
0
2
4
7
4